De Hemingway fálase xa desde o principio do libro, e máis que se falará, pois é un escritor clave na formación do propio Tobias Wolff e o autor preferido tanto do personaxe que conta a historia que estamos a ler, como de moitos dos seus compañeiros... Nos anos da historia deste libro, Hemingway non era un nombre raro atopado nunha- novela -que- case- estou- por- deixar-porque-non-falan-máis-que-de-literatura-e-cousa-raras-e-o-meu-tempo-é-demasiado-valioso-e-o-tipo-que-leva-este-club-non-dixera-que-isto-era-así, senón que era "O" escritor, nos EE UU, en España e en medio mundo (ou no mundo mundial enteiro).
Era coñecido poloas seus artigos de periódico, polas súas novelas, polas súas botellas, aventuras de cazador e pescador, polos sanfermines e polas súas mulleres. E o seu suicidio, etc. Pero en realidade no que era un auténtico mestre era como escritor de contos (desgracidamente non moi ben traducidos nin editados en España ata fai pouco).
Nota: Cando na p. 51 fala de Nick Adams está falando de Hemingway: Nick Adams era o nome escollido por E.H. para non dicir... "Ernest". Eran contos de carácter autobiográfico, e o personaxe da novela que lemos estaba aí que el facía algo parecido co seu "Sam".
Era coñecido poloas seus artigos de periódico, polas súas novelas, polas súas botellas, aventuras de cazador e pescador, polos sanfermines e polas súas mulleres. E o seu suicidio, etc. Pero en realidade no que era un auténtico mestre era como escritor de contos (desgracidamente non moi ben traducidos nin editados en España ata fai pouco).
Nota: Cando na p. 51 fala de Nick Adams está falando de Hemingway: Nick Adams era o nome escollido por E.H. para non dicir... "Ernest". Eran contos de carácter autobiográfico, e o personaxe da novela que lemos estaba aí que el facía algo parecido co seu "Sam".
No hay comentarios:
Publicar un comentario