¿Frost...? ¿Pero quen ven sendo ese... "Frost"?

Pois o tal é un dos maiores poetas estadounidenses do s. XX. E naturalmente que está moi ben acudir a certas páxinas da rede (ou nube: sexamos modernos) para ter información sobre os nomes dos seus pais e cales eran os seus pratos preferidos os días de festa. Pero se falamos dun poeta, mellor será ler algún poema, ¿ou?

(Vale: non é obrigatorio... ¿Quen dixo que estiveramos aquí por gusto? Cuidado coa poesía...: ¡Mata!).

A ver se atopas algún que "recorde" ao poema premiado do personaxe George Kellog...

Fábrica de snobs

Como xa fixéramos coa obra anterior, podemos achegarnos agora a ésta poñendo a lupa sobre as primeiras páxinas. Se ben comeza co nome do poeta Frost, e apunta, como ao final de "Vida de este chico", que estamos ás portas da victoria de Kennedy -ou sexa, en 1960-, pronto métese na cuestión das diferencias de clase social (lembremos o título deste capítulo 1). Se ben nesta escola parece reinar un certo silencio sobre as diferencias de clase, esas diferencias existen, a pesar da imaxe oficial que a escola pretende dar de si: "(...) a falta de otras distinciones, uno se plegaba a un sistema de valores establecido que no tenía en cuenta más que lo que uno había hecho por sí mismo. (...) Cualquier cosa que uno hiciera por sí mismo, el colegio la aceptaría como muestra de valor por encima de cualquier otra consideración" (p. 16).

Máis adiante, na p. 42, falando do problema que tivera con Gershon -ver comentarios de Batiscafo na entrada primeira deste blog-, cualifica á escola de "fábrica de esnobs". Mais, ¿que é un snob? ¿Ten algo que ver co intento de ascender en sociedade, coa distinción de certa clase alta, coa marxinación de quen "non está"? (Ver os dous enlaces anteriores pode aclarar algo isto). En calquera caso, recorda que no libro anterior Toby-Jack buscaba ese ascenso. Se ben é certo que agora é outro perxonaxe (a nai morta, en 1960 non entra na escola pois xa vai no derradeiro curso, é fillo único), pero con moitas similitudes (o tipo de escola, a orixe xudea, o interese pola literatura, a simulación,...). Na p. 17 parece indicar o punto de fuga buscado: "Puede que por eso tantos quisieran convertirse en escritores. Puede que les pareciera, como me ocurrió a mí, que ser escritor era huir de los problemas de sangre y de clase." Ou sexa, no seu caso, da orixe xudea e o risco de marxinación que conlevaba, e da orixe social da que procedía.

Consideramos de interese ter en conta a aparición do problema de clase xa nas primeiras páxinas. Lembramos con certa confusión que nunha entrevista concedida polo autor cando o libro foi traducido ao castelán, Wolff referíase a isto, e recoñecía que ao comezo escribía a historia sen ter en conta o peso dos problemas que a clase comportaban. Foi despois dunha conversación cun amigo, cremos, que caeu na conta, replanteándose a obra aínda en formación. Claro que talvez a memoria estea a tomarnos o pelo por enésima vez...

Cita inicial

As citas inicias do libro anterior acabaron por ser bastante clarificadoras, se un se para a pensar nelas a touro pasado... Probemos agora a facer outro tanto coa da páxina 9 sobre a verdade e a mentira (supoñemos que non exactamente en sentido extramoral, mais pode que tamén, a maior gloria do vello dinamiteiro). Reflexionemos un anaco sobre ese galimatías que parece un círculo vicioso (e probablemente o é)... Mmmmhhh... ¿Xa está?

¿...Non?

¿Será cousa de volver sobre esta cita máis adiante, cando as cousas se manifesten cual espírito desocupado debaixo do vaso dos fans da "Ouija"? ¿Teremos que acordarnos daquel tipo montado nun cabaliño nas últimas que xogaba ao Capitán Trueno polas pedras resecas da Mancha en compañía doutro friki que falaba raro...?

Pode. Mentres, aí va información sobre o tal Mark Strand, poeta... O poema en cuestión está publicado en castelán dentro do libro "Sólo una canción", por Pre-Textos, como non, no ano 2004 ((con Andrés Trapiello como un dos dous tipógrafos, todo hai que dicilo).

Vale.

Presentación

De novo ola.

Damos pois comezo á segunda parte do noso club de lectura. Primeiro foi "Vida de este chico", e agora ímos con "Vieja escuela", ambos do mesmo autor, Tobias Wolff. Se a primeira era un relato autobiográfico contado por un autor acostumado a escribir relatos e, polo tanto, a pouco que un preste algo de atención, iso é recoñecible no seu discurso: non era unha novela; era unha cadea de fragmentos (moi ben escrita) coa que pretendía reconstruír o seu pasado como preadolescente (1955-56, ao principio, con dez ou once anos) e como adolescente con todos os boletos comprados para acabar na delincuencia (1960, nas últimas páxinas, con quince aniños), agora, na segunda obra que xa temos todos, TW sitúa a súa novela (xa veremos se realmente o é, ou non) nunha escola como aquela da que se fala ao final do outro libro, privada, preparatoria, probablemente bastante elitista (xa veremos isto tamén)... Pero agora non é xa un relato autobiográfico como "Vida de este chico", ou "En el ejército del faraón" (obra que conta as súas experincias na guerra de Vietnam, publicada antes que "Vieja escuela", pero que transcorre nun tempo posterior: o fío sería: "Vida de este chico"-"Vieja escuela"-"En el ejército del faraón", se queremos seguir paso a paso o devir vital de TW, pero a orde de realizacvión como obras literarias non foi así), senón unha obra cargada de referencias e elementos biográficos, pero soamente iso, e xa veremos outra vez ata qué punto...

Pois iso: Queda inaugurado este pantano. Atentos estes días a este blog, porque intentaremos dar expliocacións de autores, obras ou feitos da época que axuden a mellorar a nosa visión ou lectura deste libro. Boa caza...

(Non olvidemos a Ana Merino e Truffaut, por favor. sería tremendamente popsitivo que fóramos xa pasando de man en man esas dúas obras, se é posible... E aínda queda por ver outra obra complementaria da parella wolffiana: un cómic dun autor canadiano que merece realmente a pena).